Cuma Soylu

teyze oğlu

Baharı gözleyen çileli gözlerim
Çiğdemim çiçeğimi soldurdu
Ömür denen virane yalan çölde
Her an ağlatın ne zaman güldürdün

Mezarıma gelip sakın ağlama
Yavrularıma diye yüreğini dağlama
Yiğidim öldü diye karaları bağlama
Göz yaşınan toprağımı sulama

Sensiz günlerim dönderdin beni deliye
Beni bıraktın gidiyorsun nereye
Sana karanfil gül getirdim hediye
Nefes alamıyorum yarim bir an bile sensiz

Dikili ile karşı yakanın arası
Haber verin yara mekanım burası
İyi olmaz daha zekiyenin yarası
Beni incitmedin toprak seni incitmesin

Can yarim Mustafam


Not : Ben Cuma soylu olarak teyzemin oğlu Mustafa ve eşinin adına yazdık

Bu şiir toplam 645 kez okundu.
8.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı