ahmet örnek

öğretmenlerim var

Elinde tebeşir tahta başında
Yirmisekiz yada kırkbir yaşında
Ağarmadık teli kalmasada başında
Öğretmeye sevdalı öğretmenlerim var

Maaşı alınca tutmasada hesap
Yolunu beklesede manav ile kasap
Kendini düşünmeye bulamasada fırsat
Öğretmeye sevdalı öğretmenlerim var

Bir takım elbiseyi beş yıl giysede
En ağır kelimelerle hakaret edilsede
Kendine değer verilmediğini bilsede
Öğretmeye sevdalı öğretmenlerim var

Öğrencilerin söz dinlemediği ellerde
Velilerin hor baktığı şehirlerde
Teröristlerin baskın yaptığı köylerde
Öğretmeye sevdalı öğretmenlerim var

Öğrencisiyle ağlayıp öğrencisiyle gülen
Mendiliyle öğrencisinin burnun silen
Hasta yatağından kalkıp okuluna gelen
Öğretmeye sevdalı öğretmenlerim var

Kendi elleriyle kıyafetler diken
Minnacık yüreklere sevgiler eken
Hayatın en ağır kahırlarını çeken
Öğretmeye sevdalı öğretmenlerim var

Bilmeyenler olsada öğrenmenin kıymetini
Tanımayanlar olsada bayrağını milletini
Aşılması gereken cahillik illetini
Öğretmeye sevdalı öğretmenlerim var

Ahmet Örnek saygıyla önünüzde egiliyor
İğne oyası gibi işlediğiniz sevgiyi biliyor
Türkiyem ayağa kalk öğretmenlerim geliyor
Sevilmeye sayılmaya layık öğretmenlerim var

Bu şiir toplam 605 kez okundu.
27.11.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı