Filiz TURAN

ANNEME…

Canım Anneciğim
Gül kokulu tatlı yanaklarından öpüyorum
Anneler günün kutlu olsun!

Öyle özledim ki sıcacık kucağını
Keşke küçücük bir çocuk gibi
Yine yatsam kucağına
Uyusam korkusuzca, gül kokulu koynunda
Sen saçlarımı okşasan sevgiyle
Doyamadığım sana sıkıca sarılsam
Aklıma senden ayrılışım geliyor
Beni bırakıp da gidişin
Çocuk kalbimde ilk kez
Tohumları atılmıştı hasret çiçeğinin
O gece yastığım sırılsıklam olmuştu göz yaşlarımdan
Kimseler duymasın diye sessizce ağlamıştım ardından
Rüyalarımda görürdüm seni
Düşlerimde hep öperdin beni
Ve öyle özlerdim ki..
Annem şiiri vardı,
Onu her okuduğumda
Yüreğime bir hançer gelir sokulurdu..
Hasretinle acır yanardı küçücük yüreğim..
Sonrasında sana kavuştum.
Ama çok da bir şey fark etmedi yokluğundan
Yanında olsam da yine yoktun sen
Saçlarımı okşayacak
Beni öpüp koklayacak
Zamanın hiç olmadı senin
Hep yetiştirmen gereken işlerin vardı
Hep koşturup duran bir annem
Ve onu hasretle bekleyen ben
Sabırla büyüttüm hasret çiçeğimi yüreğimde
Büyüdü büyüdü ve büyüdü
Ben hala hasretim sana anne
Kucağına hasretim
Fırsat bulup gösteremediğin sevgine hasretim
Büyüdüm kocaman bir insan oldum
Çocuklarım var bende anne oldum
Ama hala hasretim sana annem
Aramızdaki duvarı aşıp
Bir türlü sana söyleyemediğim
Sevgimi söylemek istiyorum
Çok geç olmadan
Anneciğim seni çok seviyorum
Hem de canımdan çok
Beni bırakıp tekrar gitmenden
Çok korkuyorum seni kaybetmekten
Bana verdiğin her şey için
Teşekkür ederim anneciğim
Verdiğin ve vermeye çalıştığın her şey için..

Seni Çok Seven küçük kızın..

Mayıs 2004

Bu şiir toplam 1.343 kez okundu.
22.12.2005

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı