ahmet örnek

Gece kendini arıyor, bense seni

Dışarıda kar yağıyor!
Vakit;
Karların yere düştüğü,
Vakit;
Gecenin kendini kaybettiği! vakit
Gece kendini arıyor,
Alışamadım dediğim, şu şehrin sokaklarında!
Gece kendini arıyor, bense seni!
Bakıyoruz, tek tek
Karanlık basmış, tramvay duraklarına.
Bakıyoruz tek tük geçen,
Otomobillerin, ışıldayan farlarına
Geceyle birlikteyim! Bende arıyorum!
Gece kendini arıyor, bense seni
Adım adım dolaşıyoruz, bomboş sokakları
Gecenin, kendi koynunda getirdiği; ayazlarda
Ve en sevdiğimiz, türkü çalıyor
Frekans fark etmeden, bütün radyolarda
Vaktini tamam etmek üzere gece,
Arsız bir alaca şafakla;
gidecek az sonra
Ve arması bitecek, güneşin ilk ışıklarıyla
Oysaki benim seni armam, hiç bitmeyecek,
Ne kir yükü, gecenin getirdiklerinde,
Ne arsızlığın, alaca şafaklarında
Nede masumluğun uykusundaki, sabahlarda

Ahmet ÖRNEK

Bu şiir toplam 504 kez okundu.
4.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı