Mutlu KOYUN

HEP KARANLIK

Belki de hiç sabah olmayacak bu gece.
Yıldızları seyrederken aklıma geleceksin.
Hatırlayacağım tanıştığımız günü,
Çığlıklar kopacak yüreğimde.
Birazcık üzüleceğimi sanma,
Kıyamet kopacak benim için.
Bir denizin maviliği gelecek aklıma,
Coşkun sularda kaybolacağım belki de.
Sabah olmayacak, güneş doğmayacak,
İnsanlar beni unutacak,
Artık sevenim kalmayacak.
Ben yine sensiz,
yalnız ve çaresiz yaşayacağım gecelerde,
yüzümü çevireceğim doğan güneşe
ama aydınlatmayacak,
bana gülümsemeyecek,
benim için hiç sabah olmayacak.
Ben hep o karanlık gecede yaşayacağım,
Unutulmuş, terk edilmiş bir hâlde.
Ben yine ağlayacağım,
Seni düşüneceğim damlayan gözyaşlarımla!
Ben hiç unutmayacağım karanlığı.
Yaşamadığım mutluluğa,
Yaşamadan dünyaya veda edeceğim.
Ben hâlâ seni unutmayacağım.

Bu şiir toplam 541 kez okundu.
23.03.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı