Pervin Özkan

FİLMİM

Işıklar söndü film başlıyor,
İzle hayatının tüm sahnelerini.
Üç boyutlu film kareleri akarken perdeden,
Dolan gözlerini kırpma sakın, ağlama
Eee.....
Nasıl doldurmuşsak yaşanmış ömrü
Ve izlediğin an eksilmiş oyuncularıyla,
Kendi filmindir bu sahiplen.
Yoo...
Öyle yerıda film sarmadı deyip te gitmek olmaz,
Sonuna kadar izlemelisin,
Çünkü; Sen zaten bunları birebir yaşadın,
Senaryo senin.
Hepsiyle yüzleşmelisin.
Işıklar yanar,
Sinemanın boş koltukları arasında çıkışa yönelirsin.
Ve daha da aydınlık olan gün ışığına,
Artık daha farklı bakarsın.
Aklında biraz önce yaptığın yeni planlarınla,
Keyifle yürürsün.
Belki de filmin sonu çok daha güzel bitebilir,
Ne dersin?


Pervin Özkan
21/08/08

Bu şiir toplam 746 kez okundu.
2.05.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı