İsmail Malatya

ANNEM

Annem
Acıkınca karnımı
Sütün ile doyurdun,
Şefkatli kollarında
Mışıl mışıl uyurdum.

Üstünde senin sevgin
En büyük sevgilerin,
Dünyaları verseler
Dolamaz asla yerin.

Severek okuduğum
Öğreten kitap sensin,
Solmasın güzel yüzün
Ömür boyunca gülsün.

Gelincikten kırmızı
Papatyadan sarısın,
Ağustos sıcağında
Kartepe''nin karısın.

Benzettiğim hiçbir şey
Seni tarif etmiyor,
Ne söylesem bilmem ki?
Kelimeler yetmiyor.


İsmail Malatya

Bu şiir toplam 1.181 kez okundu.
2.05.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı