yoksul kentin efendisi

Ay denizleri

AY DENİZLERİ
Sislerimin çalındığı sabahıma, sevdiğim ölü, gel...
Geceden kalma, ay köpüğü hüznümle,
inatçı ve yorgun beklemekteyim, gel!..
Son göresim bu istek...
Son seslenişim...
Aklımda tuttuğum hatıralar,
sol göğsümün cebinde,
solmuş sayfalarda, mürekkep yaralarıyla anmaktayım seni...
Ne intiharımın sebebisin ne de yaşamamın...
Dağdağız delikanlın, senin gidişinden güne,
el sürmedi hiç bir bakireye...
Sensizliğe döktüğüm gözyaşlarıma karışarak,
akmaya devam ediyor kanım...
Daphne'' yi seven, Apollon kadar yalnızım...
SENdeleyen aklım,
dünyayı dönen sesim,
dövüyor her sen bakan gözlerimden
yüreğimi...
GEL..
Düş kapım açık..
DAPHNE!..
Sarıldığın topraktan
Bir son söz için, GEL!..
Ve beraber dönelim, Toprağımıza...
*Yoksul Kentin Efendisi*

Bu şiir toplam 597 kez okundu.
30.08.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı