Şafak, kör bakışların koynunda süfli bir beste,
avuçlayıp telaşlı kırlangıçları, bu talan göç ardı, yitmeli sahi...
Sönüyor gözlerimdeki fer,
ve ben her iklim üşüyen bir koyak,
bir suskunluk,
çığlık,
gök siluetine yamanmış kemirgen bir bulut.
Yani ürkek dalışları hezimetin alnına kazınmıştır yüreğimin, kayıp yengilerin rüzgara gömüt zafer ezgileri başka ihtimallere duldalanmıştır...
Siniyorum; kahrına tıkandığım yalnızlık,
hayret ki yaşamaktan -ölmekteyim- ...
İçimde azılı bir tufan,
azığıma kanayan...
Susuşlarımdır benden arta kalan
ve düşler;karanlığın yakasında gül,
üç harf, bir hançer!...
Yaralarıma dağılan tendir özlem,
insafı körelmiş bakışların
yüzümsüzlüktür artık rengi...
Puanınız kaydedildi.
Kayıt ol
Giriş Yap
Şiir
Üyelerce Eklenen Şiirler
Editörce Eklenen Şairler
Rastgele Şiir
Sesli Şiir
Favori Sesli Şiir Listesi
Serbest Kürsü
Usta Şairler
Enler
En Çok Okunan Şiirler
En Son Eklenen Şiirler
En Son Yorum Yapılan Şiirler
Forum
Şiir Ekle
MENÜLER