İsmail Cica

efeceydi efece.

Efeceydi efece.!!!
alışmıştık birbirimize
daha dün gibi bile değil
seni daha demin düşündüm
geç bile değil henüz demin
bildiğin sesler çıkıyor işte
bu müzik tıpkı sensin melodiyle
şu saçların ellerin zeytin gözlerin
alıp götürüyor beni benden
sade biliyor musun kanatlarım eksik
ezgimiz değiş mi bilmem öyle geldi
yoksa sen mi oynayı verdin yaparsın bilirim
huylarımız nasıl da benzerdi birbirine
değiştin mi yoksa ben askere gideli
gözden ırakız ya alışır alışır demişsin herhâl
bu ezgi bizimki değil sanki uluyor gibi
kahkahalar arada sesler kulaklarım beğenmedi
hani oynardık ya arada sırada ikimiz
haydi efeler derdik devamla efeceydi efece
alışmıştı gözlerimiz yadsınamaz vardı albenisi
kenetlenirdi ellerimiz terlerimiz karışırdı bazen
anlasak anlamasak da sadıktık birbirimize
askerlik vatan borcudur sen de bilirsin
su uyurmuş düşmansa arkasını getiriver sen
kulağım kırmızıalarmda anladın değil mi.!!!
30.01.2011.seferihisar/İzmir.ismail cica.

Bu şiir toplam 530 kez okundu.
6.02.2011

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı