İsmail Cica

dördünden birine ileti!.

geçip gidivermiş seneler
ne sen fark ettin ne de ben
dünya diyoruz ki evrenden nasiplenmiş
kurgulanmış bir biçimde

hani Veysel usta demiş gidiyoruz gündüz gece
ezelden ebede sen ebet bense ezeldik
elelden gözgözden hem de dizdizden uzak
adımızı dildendirdiler turküler yaktılar üstümüze

bilmem ne oldu birden
sarardın soldun hekimler hocalar derken
ruhunu teslim diverdi bedenin şimdi ebettesin
neyine sıkıldın da gittin revâ mı bana bu şimdi
nasıl oldu gözbebeğim değil miydin dördünün içinde

suçun mu vardı varsa neydi cevaplayamadı kimseler
kıskandılar bizi o karanlık gecede semavi güçler
alıp götürdüler seni istemimiz dişı hem de
işte sana yeminle her ezan bekleyeceğim vakti buluştuğumuz yerde

sen evren içre boşluktasındır koordinatları öğren bana ışınla
bulurum bir çare elbet seninile olurum merak etme
nasıl mı sesinden tanırım oka uzaylı içinde terin de var
yeter ki sen orada da hastalanma burada nazara geldin de!.

Bu şiir toplam 444 kez okundu.
6.02.2011

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı