İsmail Cica

bak artık yalnız değilim

yalnızlığa alışmalıyım
yoksun artık şu donuk yüzlü yalnızlık
en kalaba şehirde yalnızlığa kapıldın mı
hayra alamet sayılmaz benim bildiğim
yalnızım
böyle bırakıp gidivermek ansızın
alışamam ki ben yalnızlığa
alışırsın alışırsın deyiverdiler
alışmak alıklıkmış hadi canım
bak yalnızım
yalnızlık yaratana özgü derler
tövbe tövbe durup bakarım
artar yalnızlığım var birşey
bilir misin sen hiç yalnız kaldın mı
değilim yalnız
bak muhatabımsın sen varsın
sana dizeler dizmekteyim hem de nasıl
yalnızlığım bitiverdi bak yanındayım
bu yalnızlık da izafi birşeymiş canım
yalnızlık yaratana mahsus yalnız değilim artık
16.04.11.sefh.izmir.ismail cica

Bu şiir toplam 456 kez okundu.
2.06.2011 12:56:11

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı