İsmail Cica

dördüne metelik vermem

hem şekle bakarım hem berekete işin sonu deyipte
bırakmam yakasını tuttuğum sevi neyse
hele netice müsbetse
ne denir haydi
deyelim bir şey
oh çek içinden kırk yılda tuttuğun içindeki oluverdi işte
bir avuç çok bile
bir gıdım yeter
seviler seviler
kişi kişiye yekeyek şöyle
baskınıyla çekinikiyle

aç deme bana açık herşey bakıver ta ezelden ebede
kaç aşk yaşamış gelip geçenler kaç tanesi ezberinde
keremi ferhatı şah ismaili kamberi ... bunlar bizden
onlardan romeosu kalmış aklımda bende bizden sizden demekle
kimselere dışlamam ve de ötelem aşk bunlardı der geçerim
sen nelere kadirsin tıpkı taptuk emre gibi
hocaya emre ben sevgiliye öyle severim seversem gerek yok daha betimlemeye
kırk yıl düz odun taşınır yarsaçının bir teline
bir gülümseme
bir tatlı bakış

dördünü metelik vermem veririm neyim varsa o da sensin bir tanem
bir sekiş yeter de artar bile ya orantısızsa seviler
hele bu zamanda dördü birden hem de resmen hadi canım sen de
zamansız yağan yağmura benzer yaz yağmurudur geçer gider
bu olmaz ise ötekine atla daldan dala teldentele ben hariç
hem şekle bakarım hem berekete almam dördünü metelik vermem
sevi ister sevi nerde öle seviler olmaz ise utansın kader.04.06.11.

Bu şiir toplam 689 kez okundu.
10.06.2011 14:18:23

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı