İsmail Cica

KERVANIMIZ

bıkmadan usanmmadan
istemli istemsiz birebir
bakışırdı hûşu ile gözlerimiz
dillerimiz konuşmazdı

kenetlenirdi dörtel yirmidört parmak
ikiyürek akardı bakışırken gönüllerimize
askari paydamızdı beni sana seni bana bağlayan
dört duvar gözlerini kapar gizimizi görmez

oysa duyguluydu asildi bu dörtduvar
zira saygısı diz boyunu aşardı saygıdan ötürü bize
pencereler kapılar kapanırdı kendiliğinden spontan
iki beden bir bedene dönüşür ruhlarmız karışmazdı

seninki sende benimki bende son nefesimizde
öteye geçemeyiz haşa bizi aşar nasttır
tüm yollar açıktı bahtımızda ne varsa çıkardı
senin varlığınla ne günler yaşamıştı bu bendeki can

duyguların doruğunda kurulurdu özge bayramlar
dilerdik ta ebede dek sürüp gitsin yürüsün bu kervan.
26.08.2011.sefh.izmir.

Bu şiir toplam 458 kez okundu.
30.08.2011 01:23:49

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı