Ahmet Selçuk İlkan

aşk acısı

ben yalnız sana açmıştım kalbimi
yalnız senin için yazıyordum şiirler
yaşlarını bir sana feda ediyordu gözler
bir tek senin için soğuklara attım ellerimi
yalanlardan temizledim saf düşüncelerimi
yalnız seni yazabiliyordu bu dizeler
bir tek seninle paylaşıyordum gecelerimi …

her anımız aynı saatin kaderindeydi
aynı şarkıların aynı nakaratı anlatıyordu bizi
aynı şiirin aynı dizeleri yazıyordu sevgimizi
aynı yolların aynı kaldırımlarıydı hayallerimiz
aynı güneş ısıtıyordu saf aşkımızı
ay ışığında bir biz karanlığa mahkumduk
aynı gecelerde hep aynı siyahlığa bürünürdük
o sert ayazlarda bir bizim gözlerimiz üşürdü
aynı bulutların aynı yağmurunda ıslanırdık
sen olmadan ben, ben olmadan sen hep yalnızdık …

ikimizde sevmiyorduk sevmiyorum kelimesini
ikimizde yalnızlığa uzak, aşka hep yakındık
gözlerimizin o keskin rengi hep aynıydı
sen git dediğinde ben hiç kalmadım yanında
sen öl dediğinde nefes almayı haram bildim
sen sevme dediğinde sevmek alçakça geldi
sen beni terk ederken, döneceksin diye hep bekledim
sen göz yaşlarınla ağlarken, benim içim hep kan ağladı …

seni beklemek çok acıydı gelmemenin korkusuyla
seni beklemek hep çaresizdi yılların yorgunluğuyla
seni beklemek gözlerimi dikmekti geleceğin yola
seni beklemek yağmurları çiğneyip yürümekti
seni beklemek çilekeş bir şarabın sarhoşluğuydu
aslında her kelime ezilip ufalanıyordu avuçlarımda
aslında akla gelebilen şeyler tanımlamıyordu seni
aslında aşkımı bir şiire yüklemek sana haksızlıktı
aslında içimdekilere aşk demek bile tutarsızlıktı

gün gelirde yollarımız habersizce ayrılırsa
unutma bu şiiri ve unutma o saf şarkımızı
unutma, yalnızlığı çekmeden sevdaya tutunamayacağını
unutma sevgilim, ölümün bile yanında hiç kaldığını
ve o eşsiz sevginin hiç bitmeyen bir savaş olduğunu
ve sen unuttuysan maziyi, anla beni hiç sevmediğini
o sevgi dediğin, kalbinin göz kırpışıdır .
unutma, bu dünya insanın ilahi yalnızlığıdır
unutma, sensizlik kalbimin kopan parçalarıdır
unutma, ayrılık ruhumun toprağa yakınlığı,
yüreğimin hiç geçmeyen hastalığıdır
unutma sevdiğim; seni sevmemek, adımın taşlara yazılmasıdır …

ayrılık nedir bilmiyorum, ayrılık kaçıncı ölümdür?
Hangi mektubumun sözleri çınlar kulaklarında?
Hangi şarkıda yaşadıklarımız aklına gelir?
Hangi sokaktan geçerken boğazına anılar düğümlenir?
Kaç yıl daha ben sanıp koşacaksın telefonlara?
Hangi zilin çalışını benimkine benzettin?
Hangi eli çiçekli şairi ben sanıp içini ilham doldurdun?
Kaç köşe başına beni çıkacak diye gözlerini diktin?
Hangi gülün kokusunda kasımpatı büyüsü aradın?
Hangi vapurdan beni inecek diye bekledin?
Hangi yıldızda kaybettin sana bakan yüreğimi?
Hangi sahilde beni aradı gözlerin?
Severken ayrılmanın acısını benim gibi yaşıyor musun?
Gözlerini bilmem ama, yüreğinle ben gibi ağlıyor musun?
Defterlerde değil ama kalbinde saklıyor musun aşkımızı?
Yine eskisi gibi geç saatlerde mi yatıyorsun?
Yine şemsiyelerin altında mı kaçıyorsun yağmurdan?
Oysa ki sen bilmiyorsun, hayat ağır geliyor bana kahrından,
Oysa ki sen bilmiyorsun, çektiğim acılarım sadece ayrılıktan …

demek ki, dünya döndükçe aşk duracak
bu aşkın günahını melekler bile yazamayacaktı.
demek ki, Azrail bile bu sevdaya kıyamayacak
Allah bile sensiz canımı alamayacaktı
demek ki, sende veda edecek kadar seviyordun beni
demek ki, çekip gidecek kadar tapıyordun düşlerimize
demek ki, gözlerime bakacak kadar yüreğin varmış
demek ki, bu şiiri okuyacak kadar aşkı biliyormuşsun
demek ki, bu son dizeye kadar umut yüklemişsin kendine
demek ki, bu şiiri yazdıracak kadar bahar kokuyormuşsun
demek ki, ben seni çok sevmişim,
demek ki, ben seni hep sevecekmişim ..
son söze hiç gerek yok, şairler anlatamaz sevmeyi
gözlerime bak, onlar anlatsın sana her şeyimi …

Bu şiir toplam 944 kez okundu.
20.12.2011 22:17:53

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı