İsmail Cica

istersen acemaşiran deyiver.

vaz geçtim sevmakten
denedim zaten bilemizsin
sen nerden bilebileceksin

hiç sevmeyi denedin mi
kaç kerreler
şah dedim seviyorum
diye hepiciğinde netice mi mat tabiI

o benim işte attım kendimi
denize hem de anadan uryan
değiştim ben metaformaza uğradım
değiştim yani değişirim bittabiî
bukelemunlar bile değişmekte
ne alaka şimdi ortam ve cepcep meseli

işte canım sen de
ciddi olmak üzüyor insanı bazen
bazen de huzur ısırıyor insanı
ham ediveriyor ileri demokrasi içinde
bak dizeler tilcikler şiirleri ötelenmekte
korkma diyorlar bazıları nasıl korkmaz insan

korkmak bile sevgili oluveriyor bazen
korkmanın da bir raconu vardır bilene
senin adını bile anmayacağım sevgili diye
sevmek daldan dala atlamak değildir
her sevide bir anı yatar derler

deyenler şeker yesinler onlardan değilim
bende anımanı kalmadı ant içerim
ben nanometrik sevilere hiç inanmam ki
metrenin birmilyarda biriymiş nanometri
yok anlamında sevmişim yani yahut o beni
hayat böyle terelelli işte boş verdim
15.03.2012.sefh.izmir.

Bu şiir toplam 377 kez okundu.
3.11.2012 16:31:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı