kürşad yabgu

dostum

uzun süren yalnızlıktan sonra aşk arıyordum biraz;yani bela arıyordum yine..
sevmem gerek dedim kendi kendime..
nereye kadar böyle ?
amaçsız,nedensiz,hissiz,hedefsiz..
bir sevgili istedim ve bu da en çok istediğim kişi olmalıydı ve oldu..
amacım belliydi artık sevmek.
nedenim belliydi, oda beni seviyor.
hislerim oldu ki hiç bu kadar olmamıştı..
hedefim belli oldu bir yerler kazanmam gerekti ve okumam iş sahibi olmam gerekti.
peki bunlar bana uyuyormuydu ?
paranın kölesi olmıcağına söz veren sınavları siklemeyen ben
çok kitap okuyup bilmeyenlere anlatma istediği duyan ben
aşk'a inanmam ben seviyorum demeyi sonrada bunu da sevmedim güveniyorum diyen ben
hayatı tiye alan ve herşeyi dalgaya vuranda ben.
daha sonra sevgilim diyo ki ne biçim hayat ?
düzene sok,oku,iş sahibi ol,para kazan,hayatı ciddiye al,tamam güven ama benim adım aşk.
kafam karışık adamım..
hala napıyorum bilmiyorum.
eskiden kimsesizlikten uyuyamazdım şimdi onsuzluktan..
ne değişti ki hayatımda aşkım diyen biri dışında. heeeeh herşey koca bir yalan dostum.

Bu şiir toplam 436 kez okundu.
22.02.2013 14:08:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı