İsmail Cica

çelebilik bizde kalsın.

böylesine yaşama böylesine dizeler
yere göğe denize ve de ta orta yere
ne görürsen indir cebine
kaldır başını bak bu gökyüzü
ama eğik biraz
şunlar öncü bulutlar inan istersen
dalkılıç dalmakta hedef toprak
işlemekte damlalar yeri
kimin için mi nerden bilebilirim
işlesin de
yeryüzü hasretti ona zaten
beklemekteydi yaşlı gözlerle
neden mi nerden bilebilirim
bu sorun eğer banaysa anlamam
banalca biraz
indir başını bir bak denize
öfkeli bu gün dün sakindi
denize de inanma hani
bilmem bilir misin birine benzer
münekkide de geçinir sonra düşer peşime
dalgası bu günlerde kabarık dişi hindi sanki
var mı sahibi bilmem ki
arabulucu elçiler de nanay bu günkerde
o gök bense yer önümde deniz işte
eser de eser
ben bu kayığa binemem yok yelken
kürekleri de dalgalar aldı götürdü zaten
ben de olmayacak hacıydım elbette
yılanlar bak peşimde
bu tipler deniz yırtılsa bile dikemezler
ben boş verdim ismail sen de boş ver
kibarlık iğneden çelebilik bizden
5.12.2011.sefh.izmir.

Bu şiir toplam 294 kez okundu.
1.03.2013 11:20:53

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı