Enver Özçağlayan

DÜŞ KURGULARI

Seni methettiler,yokmuş emsâlin
Nice düşlerdesin sormaya geldim.
Devâdır dediler derde visâlin
Derdime bir çâre bulmaya geldim.

Güzel denilince titrer yüreğim,
Bir zaman ardınca yol,iz süreyim
Ne gösterir Rabbim ben de bileyim
Bu yolun sonunu görmeye geldim.

Elma yanakların girdi düşüme
Siyah saçın yorgan oldu döşüme
Ceylan gözlüm kızma Allah aşkına
Sinenin közünde yanmaya geldim.

Dudakların baldır, güldür, kirazdır
İnciden dişlerin kardan beyazdır
Boyun selvi desem,billahi azdır
Bahçenden gülleri dermeye geldim.

Kaşların yay imiş hilâl misali
Kirpikler gerilmiş okların hâli
Bakmaya doyamam bin yıl vallahi
Güzelim, vaslına ermeye geldim.

Anladım ki sensin güzelin hası
Tenin misk-ü anber,cennet havası
Rahmeyle sendedir derdin devâsı
Fermânın olursa sarmaya geldim.

Enverim düş görme, vazgeç hülyâdan
Hayâli süsleyen pembe rüyadan
Kime ne kaldı ki fâni dünyadan
Dilersen canımı vermeye geldim.

(25.02.2006)








Enver Özçağlayan

Bu şiir toplam 621 kez okundu.
23.03.2013 13:35:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı