İsmail Malatya

ÇOCUK VE OYUN

Küçükken düştüğümde
Canım nasıl yanardı,
Pantolonum yırtılır
İki dizim kanardı.

Ellerime üfleyip
Toparlanır,kalkardım,
Gidip çeşme başına
Dizlerimi yıkardım.

Gün boyunca aç,susuz
Oynarım da oynarım,
Yemek de o su da o
Ben oyunla doyarım.

Yara bereler beni
Oyunumdan alamaz,
Bütün çocuklar aynı
Oynamadan duramaz.

İSMAİL MALATYA

Bu şiir toplam 569 kez okundu.
30.05.2013 15:38:12

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı