Özkan Karaca

Acı

Anların dikeninde izleyen bıçak
Saplar yüreklere delik deşik
Hüzün damarında sıcak
Karabulutların döktüğü acı yağmuru

Ruhları heyelanlarla yırtarak
Eğik başlara yığılarak
Ufukların kaşlarına uzanan
Ah-ü figanın fısıltısı

Ey acı
Seni sende sorarlar
Mesut kokuları ararlar
Acı eken, felaket görür
İbretin hazin dudağına sokulur
Tarihin vakit sayfasında lanetle anılır

Yitik kentin ensesinde
Yıkık esaretin sesinde
Solan günlerin yapraklarında
Yankılanan ahların yaşlarında
Yeryüzünü doldurur, yüreklere acı daldırır
Sulara üflenen kaçış selleri

Toprağı işgal edilerek
Özgürlüğü elinden alınarak
Uzaklıkların nefesinden çalınarak
Mahsunluğun kırık dişlerinde
Acılarla öğütülmüş insanlık

Mahkum günleri sislere kazınmış
Bedenler adres sormuyor kör kurşun
Ruhları odasından çıkaran kör vurgun
Acı kalblerin bahçesinde durgun

Bu şiir toplam 503 kez okundu.
29.10.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı