Ömer Bayraktar

BÜYÜK HATA

Başıma düşecek taşın ayrılık olacağını bilseydim, O taşı bu kadar beklemez idim. Seni, senin beni sevdiğin kadar sevseydim, Değerini sen yanımdayken bilir idim.

Geçmiş acıtıyor canımı. Yanında olabilseydim eğer, Verirdim son damlasına kadar kanımı. Değer mi hayat “Emin ol ki değer!”

Gerçekler acı verir! Hem gerçekler, hem geçmiş bana ağır gelir. Bu hayat sensiz nedir? Hadi geçmişi bana getir!

Gurbet acıtıyor canımı, Ayrılık bu kadar ağır mı? Bunca insan beni neden duymaz, Yoksa hepsi sağır mı?

Hiç aklından çıkmasa bile, Dönersin, güle güle. Sonra bakarsın döndüğünde, Yoktur, hasretini çektiğin sevgili.

“Neredesin ANNE!” diye haykırırsın hayata, Ağlamak ufak geleceğinden, gülersin sonra. Kafayı yersin, çünkü bilisin, Göremeyeceksin bir daha.

İşte artık yok yanında, Kaldın mı tek başına? Vursan bile kafanı taşa, Giden gelmez, iş düştü başa.

Beyaz kefeniyle her zamankinden daha melek, Asıl ayrılık buymuş demek. Tabutunu gururla taşımak gerek, Ama inan bana çok ağır gelecek.

Son kez olsun sesini duymak, Son kez olsun elinden tutmak, Son kez olsun sana sarılmak isterdim. Bir kez olsun seni görmek isterdim!

Hatalardan ders alınmalı, Peki sensiz ne yapmalı? Sensizliğin çaresi yok, Bu yavrun ne yapmalı.

Yoktur artık rücu edişin, Yoktur artık rücu edişim(!) Gidenle gidilmez, Peki nedir şimdi işim.

İnsan sevdiğinin değerini kaybedince anlarmış, İnsan olmasaydım da annem benimle kalsaymış. Göz görmeyince gönül katlanırmış, Üzgünüm hayat bu da yalanmış.

Sen sen ol büyük hatalar yapma, Kendi kuyunu kendin kazma, Kendini bir şey sanma, Senden büyük Hakk var.
Ömer BAYRAKTAR

Bu şiir toplam 423 kez okundu.
4.01.2014 16:52:50

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı