kamil çakır

ANNE

Ne zaman bir yalnızlık çöküverse yadıma
Hatıraların koşar gizlice imdadıma
Sanadır ilk yürüyüş, ilk kelimem sen olur
Sensiz kurulan cümle manadan yoksun olur
Evladım deyişinde ab-ı hayat dokusu
Şefkatin kundağımdır, nefesin gül kokusu
Zemheri ayazında yaz gibidir kucağın
Cennet bahçelerinden bir bahçedir ocağın
Kaç gece nöbet tuttun, yavrun uyusun diye
Sen bizlere lütufsun, cennet sana hediye
Bazen hıçkırık olur sızlarsın sol yanımda
Özlemin bir dağ olur, dolaşırsın kanımda
Bazen deruni beste gönlümün tellerinde
Meryem’in kokusu var kınalı ellerinde
Sesinin titrekliği yüreğime dokunur
Küllenmiş anılarda ninnilerin okunur
Her ayrılış kar gibi eritir yüreğini
Saray sofralarına değişmem çöreğini
Seni tarif imkansız sığmazsın hecelere
Merhametin devadır, kandilsin gecelere
O siyah saçlarında yıldızlar tane tane
Umutlarım yeşerir dualarında anne.

Bu şiir toplam 558 kez okundu.
4.02.2014 15:09:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı