Bilal Kayabay

BİLAL KAYABAY SÖYLENCESİ

artvinin hod köyünden
-şimdilerde aşağımaden-
ozan kabakçıoplunun
birircik oğlu ziver
babasını topraklayıp atayurdunda
seferberlik sürgünlüğünü yaşar
beş yaşında bir çocukken
anasının sırtında

tay bir çerkes kızıdır
tûmaların mekedîne

adananın binboğaya komşusu
toroslarda unutulmuş iki köy

kayapınar kızın küçük kafkası
oğlanın çoruhu şar

adanaya beş at günü
kayseriyle maraşa da
o kadar

mecburiyetten eşkıya
bu dağlarda insanlar
dostlukları su götürmez
kimisi kürt kimi avşar

ardıçlar kör saytaş dilsiz
yollar sıtma nöbetlerinde
atlar inadına huysuz
gece inadına sağır
kurt kuş haram uykularda

sahnelenen
çerkesten kız kaçırma

nal sesleri meşeliklerde yiter
mavzer ıslıkları dağbaşlarında
ağlar tekederesi

yarısı doksan üç erzurum
yarısı seferberlik artvin
dağlara yoldaş bir köy:
yüreğinde yağmalanan tarih acısı
kabardey mekedine
saygın gelinbacısı



kara kara sıva damlar
çerkesle beyazı tanır
değişir köylünün rengi
evlerin yüzü ağarır

gelinbacı dokuz yürek anası âsi çocuk altıncısı
bulgurlar kaynarken doğmuş
yedi eylül bin dokuz yüz kırk yedi

ağalıktan ırgatlığa
çobanlıktan maden ocaklarına
avukat yamaklığından öğretmenliğe
onuruyla omuzlarken yaşamı
iki ocak bin dokuz yüz seksende
kurşunlar sıkılır düşüncesine
ölümlere gider gelir bedeni
sağ tutar direncini

ölmelerde babaya can diye doğan oğul
dikili tek ağacı
otuz günün sonunda koklaşır babasıyla
sevinir can dostları
sönmeyecek ocağı

sorgularla sürgünlerle ödenir
karanlığa dikilen bütün aydınlar gibi
insanca yaşamayı savunmanın bedeli
hiçbir şeyden çekmedi
dilinden çektiğini

*
mayam çoruhtan köpürür
kafkaslardan taşar sütüm
güneş binboğadan gülümser bana
toroslara düşen renkli tohumum

damarlarımda çoruh
yüreğimde Kafkasya
binboğa çıplak öfkem
toroslar dadalığım

dağım ben dağlıyım ben
gemlenmez bir suyum ben
çoruhun kafkasların
binboğanın torosların
seven çocuğuyum ben

Bu şiir toplam 741 kez okundu.
4.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı