Hasan Ulusoy

sen gelmezsen yurduna

Öyle kırdın ki beni hayallerim kurudu
Umutlarım savruldu, kırk tepede yanarak
Elemlerin içinde, kaderimi yaşarım
Kalan zerrece ümit, hayaline kanarak,
Yokluğun ateşinde kendini eder helak.

Geldin sanırdım bazen, içime sevinç düşer
İhanetten duvağı, bedeninde seyrettim.
Kıydığın sevdalara, nasılda acımadın
Hep ölüme imrendim, hep hiçliğe meylettim
Senden uzak zamanlar, ölümüne sabrettim

Gittiğinde berraktı, rengindeydi tüm renkler
Ufkumda ağ örüyor, kederle örümcekler
Tadı zehir tadında, sunduğun kadehlerin
Gönlümün bahçesinde, baykuşlar nöbet bekler.
Sen gelmezsen yurduna, gör kimler gelecekler

Susmam senin içindir, kahrımı saklı tutmam
Konuşmamam hayrına, eğer sürçerse dilim
Bilerek asla sana, beddualar edemem
Sevgimin yüreğinde tahtın durur sevgilim
Varlığın varlığımı, eyledi dilim dilim.

Bu şiir toplam 535 kez okundu.
9.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı