Halil Gülel

Aşk Üstüne Şiir

Bir aşk perisi el vurunca bana;
Coşkun çaylar gibi aktım gönülden.
Bir güzel gülerek nakşetti cana
Sevinçten boynumu büktüm gönülden.

Mücerret bir güzel; yerde mi gökte,
Tam kavuştum derken gördüm ufukta,
Mutluluk aradım sohbette aşkta
Kibiri ve hırsı yıktım gönülden.

O ipek saçların döndürdü yoldan,
Çok çile çektirdi bir gonca gülden,
Bahsettikçe dostlar böyle güzelden
Aşk üstüne şiir yaktım gönülden.

Ne şirin yaratmış Yaradan seni,
Görmek için memur eylemiş beni,
Aşk ile geçirmek için devranı
Umutla hep sana baktım gönülden.

Bilmem ki nerdesin güler mi yüzün?
Cennete bir köprü olur mu gözün?
Vefa var mı, bal mı, diken mi sözün?
Bu kadar naz yeter çektim gönülden.

Bilse değerimi şahlar alamaz,
Ressam Halil, mevki, makam dilemez
Ayak tutmaz, kaçma güzel gelemez
Ben de bir gonca gül koktum gönülden.

Düsseldorf - 15.01.2000

Bu şiir toplam 679 kez okundu.
13.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı