Halil Gülel

Bilmedi Benim

Bende şu âleme geldim geleli;
Gülmedi şu bahtim gülmedi benim.
Bu yarali gönlüm yârda kalali
Eldeki degeri bilmedi benim.

Kardelen yanaklar üstünden açti,
Altin saçlar ümit tohumu saçti,
Tam kavuştum derken o güzel kaçti
Gözlerimden yaşi silmedi benim.

Uzaklar uzadi uzaktan uzak,
Aşk için kuruldu bin türlü tuzak,
Yâr diye edince gönülden merak
Hicranin zamani dolmadi benim.

Mevsim kiştir yagan kardir, borandir,
Yârsiz hayat inan bana tufandir,
Gözlerim yolunu hayli zamandir
Dünyada dilegim olmadi benim.

Zülüfler sümbüldür, kaküller ince,
Güneş sende dogar dudagin gonca,
Kiskanir el alem bizi duyunca
Sana gül getirdim solmadi benim.

Ressam Halil, sözü söyler özüyle,
Bal eder çileyle kalpten sözüyle,
Dünyada bir defa görse gözüyle
Ümit ettim Perim gelmedi benim.

Düsseldorf - 08.01.2000

Bu şiir toplam 585 kez okundu.
13.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı