Gülay Bilen

Fakat sen değilsin sevdiğim

Kış gecesikar tanesi düşer pencereme
uyandırır beni seni düşlerken
varırım pencereye, kim geldi diye
fakat sen değilsin sevdiğim...

Sensizlikle içimde büyüyen ateş sönmüyor,
hıçkırıklarım boğazımda düğümleniyor
sarıldığım yastıkta seni görüyorum
fakat sen değilsin sevdiğim...

Gökyüzünde bir yıldız bana gülümsüyor
dalıyorum gecenin karanlığına
parlayan ışığa sarılıyorum
fakat sen değilsin sevdiğim...

Sensiz hayatım çöl misali susuz
sensiz ömrüm gurbet misali hasret dolu
sensiz kalbim volkan misali yanıyor
sensiz gecem gündüz olmuyor sevdiğim...

Ey yüreğinde ırmaklar akan sevdiğim
susuz kaldım, sana kanmak isterim
gözlerinde hayatı görmeye geldim
gözlerini kapama, küsme hayata...

Bu şiir toplam 922 kez okundu.
15.12.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı