Süheyla Kurnaz

Anama Mektup

Hasretinle yanan volkan yüreğimi,
Dindirir mi ki bu mektup.?
Belki bir teselli...
Belki de, düşler aleminde avunmak.
İçimdeki özlem ateşiyle
Yazıyorum bu mektubu anam.
Biliyorum okuma yazman yok ama
Sen okur yazar birini bulursun oralarda
Bilirim, yavrumun mektubu diye,
Bagrına basar ararsın anam...

Dün gece rüyam da gördüm seni anam,
Nasır tutmuş ellerini öpüp, okşadım.
Mazlum bakışlarınla özlemim
Çağlayan şelaleye döndü.
Sen, gozlerimin derinliklerine bakıp,
İcindeki duyguları bastırıp,
Gozlerimden akan yaşı
Öpmek istedin de, geri cekildin...
Ben kucak actım, sen iteledin....
Yavruna kavusmuştun,
Bağrına basacaktın,
Koklayıp hasret giderecektin...
Neydi seni engelleyen?
Beni istemiyormuydun yanında?
Hıçkırıklarla uyandım.
Dualar okudum.
Resimlerine bakıp içli içli ağladım
Duygularımı şiir yapıp sana yolladım
Melekler ulaştırdı mı anam?

Hani, ellerini aç Allah''a dua et
Yürekten dua et,
İstediğin her şey olur derdin ya?
Olmuyor anam olmuyor
Ne kadar dua etsem de olmuyor
Gelmiyorsun bana...
Kavuşamıyorum bir türlü sana...

Ah anam hiç bir postacı
Mektubumu almadı...
Adresine cennetin gül bahçesi yazdım.
Yanına gelen yolcular da el uzatmadı...
Pencereme konan yaralı bir güvercin
Hasretle yanan yüreğime
Çaresizliğime dayanamadı.
Belli ki oda ana yüreğiydi.
Mektubumu kanadından tek tüyle mühürledi.
Yaralı güvercinim sana geldi mi anam?
Ulaştı mı sana mektubum?

01.04.2005



Süheyla Kurnaz - 19.02.2006

Bu şiir toplam 496 kez okundu.
23.12.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı