Süheyla Kurnaz

Ne Güzel Olurdu

Şafak vakti ılgıt ılgıt esen
Rüzgar olsam,
Cümle alemin kapısını çalsam.
Kin ve nefreti heybeme toplayıp,
Ya müebbete mahkum zindanlara hapsetsem,
Ya da kor ateşlerde yaksam,
Küllerini ummana savursam.
İhanetleri şakağından vursam….
Zulûmleri silip, aşkları ebedi yaşatsam...
Yaşatabilsem ne güzel olurdu....

Sefil kalplere çullanmış meşum duyguları,
Kayalara savursam, kırsam, parçalasam…
Semada dolu dizgin şimsek olsam,
Kalleşçe hisleri, haince sözleri,
Issız bir gezegene kapatıp
Zincire vursam,
Anahtarını alev tufanına fırlatsam…
Fırlatabilsem ne güzel olurdu

Çiçeklerle gönüllere taç yapsam,
Dostlukları nakış nakış işlesem...
Kor ateşlerdeki naçar yüreklere,
Rengarenk güllerin özünden damıtsam,
Erenlerin pınarından çiğ serpiştirsem,
Yunus’un aşkından bir fidan aşılasam…
Aşılayabilsem ne güzel olurdu…


Süheyla Kurnaz - 05.10.2005

Bu şiir toplam 562 kez okundu.
23.12.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı