Hasan Ulusoy

Dünden Kalma Neyim Var

kımıldamaz yapraklar kuş sesine hasrettir
serinleten rüzgarın götürdüğü yer garip
sulara ses katarak yaylalara çıkmıyor
bürünmüş kepeneğe bilinmedik er garip

utandıran insanlık dik tutamaz başını
çıkardığı elbise kire pise bulanmış
arkada koymak moda yoldaki arkadaşını
hakikate yürüyen yolcular hep yalanmış

bir ters hançer dönerek doğrar iken içimi
sırtlanların sırtında taşınan dava benim
yılan gibi soyunmuş asrın velvelesiyle
çakalların ağzında gevelenir kimliğim

çağların mihengine vura vura getirdi
başıbozuk zamanlar destanımı anlatır
bitmeyen gecelerin zevki yedi bitirdi
boynu bükük insanlık geçmişi hatırlatır

gülüm beni anlamaz ben zamana adandım
ben sevgiye değmeyen zavallıyım o bilmez
bir zaman yüreklice savaşan bir adamdım
bu günkü vebalimi geçmişim gelip silmez

Hasan Ulusoy

Bu şiir toplam 819 kez okundu.
9.04.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı