Arif Doğramacı

Yukarıdakiler

Seninde
Bayramlık urban
İskarpin pabuçların
Ve
Belki de kravatın olacak
Belki
Evinin açkısını kaybettiğinde
İneğini otlatırken
Turp otlarının cücüğünle
Küçücük karnının
Açlığını gidermişsindir
İneğini doyurmak bedeline
Bir kuzucuk ayağından
Kalın değilken kolların
Üretimin
Küçücük dişlisi oluverdiğinde
Çelik kadar sert
Demir gibi sağlam
Oryantel dansöz gibi
Kıvrak olman istenmişti
Belki babandan
Adam yetiştiriyorum övüncü içinde
Kulağını çekip
Adam yetiştirmenin onurunda
Bir şaplak bile yedin
Adam olmak üzere
İstemli yada istemsiz
Büyüdün işte
Babanın istemleri gerçekleşti
Sen öğretmen
Sen başçavuş
Sen teknisyen
Sen usta
Ve
Sen dostum
Çamurcu oluverdin
Ne düşünde vardı
Nede olur olmaz seyrettiğin filimde
Zengin kız
Fakir tamirci oğlan
Zengin oğlana da
Güzel kız ve fakir
Bir ninniydi de
Bir türkü oldu hayatımızda
Destanlar dinleyerek büyüdük
Yer
Yedi kat dendi
Bir üst kata
Başımız çıktığında
Bostan koparır gibi kopardılar
Başlar koptuğundan
Anlatamadı kimse
Yukarıdakileri

Bu şiir toplam 566 kez okundu.
12.06.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı