Zülfikar Yapar Kaleli

İNCİNİR

Gönül köşesinin bir tarafına
Koymasam incinir, koysam incinir
Sözü derim, sığınırım affına
Saymasam incinir, saysam incinir.

Gönül köşenizin uygun yerine
Sığınırım inmem fazla derine
Ilıman yer yeter kul Ay_serine
Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.

Nere gitsem bu sultanın elinden
Almak için çok uğraştım ilinde
Kurtulmadım güllü geven dilinden
Duymasam incinir, duysam incinir.

Gideceğin o yer gönül hanemdir
Belki geri duruş boş bahanemdir
Senden geliyorsa, en şahanemdir
Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.

Bilen iner serzenişin köküne
Gel de dayan zemherinin yüküne
Bana göre muhannetin tekine
Uymasam incinir, uysam incinir.

Yüküm ağır değil incitmez canı
Bu can incitemez, içten canânı
Hele içten içe sevda yananı
Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.

Beni ne anlasın yılan, çıyanlar
Gönlümü gönüllü olanlar anlar
Kaleli''yi bağışlasın duyanlar
Caymasam incinir, caysam incinir.

Gönlüne gönüllü kılavuz olsam
Ta şah damarının içine dolsam
Zemheri gülüyüm, açmadan solsam
Sarmasan üşürüm, sarsan üşürüm.

Bu şiir toplam 542 kez okundu.
16.06.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı