DUYURULAR

SERBEST KÜRSÜ

Ölememek Ne Acı !

Ağzıma gelen o iğrenç mide bulandırıcı tadın farkına vardığıma göre sabah olmuş .Günaydın gururunu orospu yapanlar,günaydın birbirini düzmeye doymayan insanlar,günaydın mutsuzluğu dini inancı ilan etmiş olanlar !Size gün aydın olmasın,sanslı piçler.Kahrolsun size tüm sabahlar !

Canım yanıyor.Bu demek oluyor ki hala yaşıyorum.Anasını sikeyim !Şu orospu dünyadan bir türlü kurtulamıyorum.Zoraki ayağa kalkıyorum.Şu soktuğumun yatağından kalkmak her zaman zor gelmiştir bana.Sanki,orospuluk yollarına düşecekmişim gibi hissediyorum.Oysa ki öyle bir şey olmuyor,lanet şehire inip kahrolası insanların arasına karışıyorum.

Kahvaltı yapmadan aceleyle üstümü giyinip çıkıyorum.Herhangi bir yere yetişmem gerekmiyor,herhangi bir kimse tarafından beklenilmiyorum.Kendi kendime götümü kaldırmak istediğimden ya da bir araba çarpsa da geberip gitsem umudundan olacak ki bu denli koşturuyorum.Durağa gidip minibüsü bekliyorum.Çok geçmeden geliyor ve iğrendiğim insanlara karışmış oluyorum.Bir kaç durak sonra iniyorum.Bir kırtasiyeye gidiyorum ve kaleme,kağıda ihtiyacım olduğunu fakat paramın olmadığını anlatıyorum.Ardından şiir yazıp para kazanınca ödeyeceğimi söylüyorum.Adamın yüzünde orospu çocuklarını anımsatan bir gülümseme oluşuyor.Hah !Amına koyayım,sanki zorluyorum.Bana bir siir yazarsan veririm diyor.Ona en afilli piç olduğunu hatırlatacak bir şiir yazıyorum ve kağıdımı kalemimi alıp çıkıyorum.

Ceplerimi yokluyorum tek bir kuruş yok.Oysa bir sigara yakıp içmenin tam vakti şimdi.Yoldan geçen adamdan para istiyorum.20 lira veriyor bana.Ulan ne sanslı insanım diyip kendimi Dar Sokak’a atıyorum.Bir bira istiyorum.Kahretsin !Amy…Amy olmalı burada.Amy açmasını söylüyorum ve tam Amy eşliğinde intihar senaryoları yazarken içeri piç bir gülümsemeyle adını vermekten dahi sıkılacağım bir orospu çocuğu geliyor.Selam muhabbetini kısa kesip kalkıyorum.Çünkü öyle bir adamla oturmak bana fahişelerin namusundan söz etmek kadar dokunuyor .Kalkıp bir tekel bayiine gidip sigara istiyorum.Ah kahretsin !Param yok.Bara gidip orada bulunan orospu çocuğuna ‘’Lan orospu çocuğu param nerede ?Hesabı nasıl ödeyeceğim şimdi ?diye bağırıyorum.Yanımdakini aniden fark edip hesabı onun ödeyeceğini söylüyorum tam çıkmaya hazırlanırken yerde çantamı görüyorum.Ayağımla sürükleyerek onu dışarı çıkarıyorum.Böylece cansız bir varlıktan da ilk kazığımı yemiş oluyorum.Neyse AMY söyleyerek yürüyorum.Tekrar tekele gidip sigara alıyorum.Yokuştan yukarı çıkarken dumanı daha çok içime çekiyorum.Gittiğim yeri bilmiyorum ama gidiyorum.

Akşam oluyor.Hiç tanımadığım evin kapısını çalıyorum ve Tanrı misafiriyim diyip içeri giriyorum.Tipik bir aile.Yorgun olduğumdan anlamış olacaklar ki oturma odasına yatağımı hazırlıyorlar.Sonunda bilinçaltımla tekim ve yatağımdayım.Kafamı yastığa koyunca dünyayı sikme isteğim geliyor.Adaletsizlikleri,Tanrının unuttuğu çocukları,polisleri,mutlu insancıkları.Herkesi ! Tamamını.Sonra Tanrının bizi yeterince düzdüğünü hatırlıyorum ve gözlerimi kapatıyorum.

Gece ölürüm umuduyla uyuyorum.Sabah tanımadığım evde,tanımadığım detone bir sesle uyanıyorum.SİKEYİM !Yaşıyorum.

DamlaKılıç

Damla Kılıç / 16.02.2014

Bu yazı 266 kez okundu.


YORUM YAP



YORUMLAR

Siirdemeti.Net - 2005 Yılından Günümüze Karşılıksız Sevgi ©