yasin özdemir (acemi_aşık_18)

bir ölünün göz yaşları

bir sabah selasıyla irkildim
içerden sesler geliyordu
seslerın geldıgı yere dogru gıtmeye basladım
icerı bir gırdım
yerde boylu boyunca biri yatıyordu
üzerıne ben beyaz bir çarsaf örtmüşler
hemen yanı basında annem oglum oglum diye aglıyordu
babam sınırınden duvarları yumrukluyordu
hele küçük kardesım o kücücük ellerıyle
yerde yatnın saclarını okşuyordu
durup düsündüm acaba dedim kendı kendıme
yerde yatan benmıyım
ewet yede yatan benmısım
gözlerıme inanamadım ben ölmüsüm
işte benı evden cıkarıyorlar
çocoklugumun gectıgı o ğüzel yerlerden son kez gecıyorum
benı seven sevmıyen herkes gelmısti
herkes üzerıne düsen son görevını yapmaya gelmişti
am biri gelmemişti sevdigim
acaba benı artık sevmıyormuydu artık
işte mezarlık görüldü
benı dibi görünmeyen karanlık cukura indiriyorlardi
cok korkuyordum cok karanlıkdı
işte benı o karanlık cukura koydular
herkes gıdıyordu
ama bir kısı hala gelmemişti sevdıgım
herkes gıtıtı artık tam yanlız kaldım derken
biri kosarak gelıyordu sevdıgım
basımda göz yasları döküyordu
tek seye üzülüyordum bu berbat dünyada onu yanlız bırakmıştım
artık güvenecek kımsesı kalmamıştı
şu fanı dünyada artık yanlız kalmıstı
gıt artık gıt demek gekıyor icimden ama diyemıyorum
her göz yası topraga damladıgında benı yaralıyordu
topragımı göz yaslarıyla sulamıştı ama ne care
artık ona yardım edemıyordum
tek yapabilecegım onun mutlu olmasını saglamaktı
artık gıtme zamanı gelmıstı
işte gidiyor
yine o karanlık cukurda tek basıma kalmıstım
sevdiigigimden tek bır ıstegım vardı ,
benı asla unutmaması
arasırada olsa benı ziyaret etmesını ne kadar ısterdım
artık tek basıma kaldım ve karanlıga habis olmustum
benı seven sevmıyenlerden benı affetmelerını diliyorum




kadersizim

Bu şiir toplam 650 kez okundu.
22.05.2007 16:43:46

• Yorumlar
• Yorum Yaz