Metin MERCAN (şairpolis)

TÜKENİYORUM

Gözlerimde hayalin sen diye tüterken
Sensizliğin acısıyla tükeniyorum
Umutlarım parça parça her an biterken
Sensizliğin acısıyla tükeniyorum


Yüzümdeki çizgilerle, saçta beyazla
Her yer soğuk çırpınırım acı ayazla
Yüreğimden kopup gelen sessiz niyazla
Sensizliğin acısıyla tükeniyorum


Kilitlenmiş çenem erir içimde özüm
Karanlığa gömülüyor her gün gündüzüm
Sen nerdesin beni anla ki iki gözüm
Sensizliğin acısıyla tükeniyorum


Hayallerim buz kesiyor hep sazaklarda
Vuslatımız rehin kalmış tüm tuzaklarda
Sancılanmış düşlerimle çok uzaklarda
Sensizliğin acısıyla tükeniyorum






















EKSİK KALIYOR
Doğan yeni bir gün kadar güzelsin
Hem de zümrütlerden bile özelsin
Yaratıcı daha nasıl özensin
Neler anlatsam da eksik kalıyor

Madem peşimde bir tek sen takipsin
Susan dillerime gizli hatipsin
Aya güneşe de fazla rakipsin
Nasıl anlatsam da eksik kalıyor

Dünyanın ağacı kalem oluyor
Denizler mürekkep olup doluyor
Milyonlarca katip görev alıyor
Seni yazan kalem eksik kalıyor

Gülüşünü taze güller kıskanır
Deli gönlüm şifa bulur uslanır
Görenler bir melek iniyor sanır
Güzeller yanında eksik kalıyor

Kesildim içmeden hem de yemeden
Mecnuna çevirip beni sem eden
Ölürüm yoksa ben bunu demeden
Seviyorum desem eksik kalıyor

Gönlüme doldur o temiz aşkını
Mazur gör bu garip olan şaşkını
Senden almış bütün güller miskini
Çiçek kokuları eksik kalıyor

Seninle yaşarım sevinçli çağı
Neşeye boğarsın mutsuz ocağı
Gülüşün sararken bahçeyi bağı
Orda bülbül sesi eksik kalıyor

Durdurdun aklımı kalmadı şuur
Saçlarını bilen rüzgarlar durur
Dudağını gören kiraz kudurur
Renkler kifayetsiz eksik kalıyor

Bu sefer abayı çok fena yaktım
Nedense olmuyor sana da saklım
Yarım yapalak bu dilim bu aklım
Seni anlatmaya eksik kalıyor

Konuşan dillerim sevgine maya
Az kaldı akıldan çıkıp azmaya
Yetmiyor yetmiyor seni yazmaya
Yirmi dokuz harf de eksik kalıyor











SENDE BULAYIM

Öğret bana gülüm aşkı bilmeyi
Hayata sil baştan tekrar gelmeyi
Yeniden göster ki mutlu gülmeyi
Kim olduğumu ben senden bulayım


Göster içindeki kalp atışını
Yüreğe saplanan ok bakışını
Anlat sönmüş olan aşk yakışını
Kim olduğumu ben senden bulayım


Anlat sevdalarda yatan sırları
Dağları taşları yeşil kırları
Söyle ki aşkı aşk yapan kurları
Kim olduğumu ben senden bulayım


Göster ruhun ruhla buluştuğunu
Lal gözlerin nasıl konuştuğunu
Anlat kalbin kalple yarıştığını
Kim olduğumu ben senden bulayım


Her şeyleri anlat deme ha erken
Kayıp benliğimi öğret eserken
Kalbim dolsun aşkın rüzgarı senken
Kim olduğumu ben senden bulayım

0 506 476 04 91
metin_mercan_06@hotmail.com

Bu şiir toplam 475 kez okundu.
14.10.2008 14:30:12

• Yorumlar
• Yorum Yaz