kemal başer

ben

yılarca ben aradım, bensizlik içinde
meğer ben yokmuş benim içimde.
bu nasıl bir ben, bensizlikte
ey rab:sen ben, benim içimde.

varlık deryası yokluğa boyandı
adem varlığı var olduğunda kavradı
şimdi soru, aklı çıldırttı
ey rab: adem sende, senimi kavradı.

yokluğuna uzak bu engin serap
akılda bir tılsım, büyülü bir tuzak
yılarca serkeş dolaştı bu dimağ
şimdi soru kat kat beynimde bir yumak

ey varlığımın ve düşlerimin şaheseri
söyle, çırpınıyor deli akıl kendince
varlığıma dolanan bu ızdırap niye
bu hamile düşünce neyi doğracak bu demde yine

şimdi gözlerim dalar yokluğa
boğuk bir nefes düğümler beni
içimde ki acı yükselir arşa
bir nida: kul ben, bende kul birbirimize ayna

Bu şiir toplam 566 kez okundu.
3.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı