Mert GÜRLEK

yıldızlar ve karınca

ayaklar altında ezilen karınca iken
yıldızlara ulaşmayı düşlemişim
tam yaklaşsam ayaklar atında ezilmişim
yuvamı bozmuşlar,buğdayımı çalmışlar
ses çıkarmamış,içten içten söylenmişim.

yıllardır yaprak ,buğday taşırım yuvama
asilzade değilim,gece gündüz çalışrım
ökçeler ezer beni yol kenarlarında
ağlamam,üzülmem toprağa karışrım

yıldızlar uzak,yıldızlar yakıın
ulaşamazsam uzak, ulaşırsam yakın
adımlarım çok küçük,çok yavaş
kaçma yıldız kaçma yaklaş

karıncalarda kanatlanır
atmosferi geçer yıldızlara ulaşır...

Bu şiir toplam 645 kez okundu.
6.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı