selim karaca (kemalpaşa)

BİR KADIN WARDI

Başkentin isyankar bir gecesinde tanıdım...
Adına hayat denilen çirkefin içinde,
Bir kadın wardı.
Yorgundu,
Yorgunluğu damlıyordu gözlerinden
Ama mağrur ,
Yıpranmış
Ama tertemiz.
Gözleri uçurum misaliydi düşerken yaşlar
Yüreğinden akıyordu sanki
Bataklıkta gül bitermi diyordum...
Kader gibi karşımdaydı
İşte gül diyordu bak,
Bak karşındayım işte.
Ne bir masaldı bu
Ne romanlardan çalıntı
Nede siyah beyaz bir türk filmi.
HAYATIN TA KENDİSİYDİ
We bataklık denilen yerde gülün ismiydi
Bir kadın wardı
sis dağını andırıyordu gülümserken gözleri
Başına duman çökmüş dağ misali
Ama kaybetmedim diyordu
kaybetmedim
Hayata rağmen gülümsememi
Bir kadın wardı
Yüreğimde çarpan
Kanadı kırık bir kuş misali
We bir ceylan kadar ürkek
Hayallerini çalmışlardı
Mutluyken küçücük dünyasında
Bir kadın wardı
Alem gecelerinde
Öfkesi dinamit gibiydi gözlerinde
Ben sarhoş mezesi değilim diyordu
Her haliyle
Bu alemin kadını olmadığı okunurdu bakınca gözlerine
Bir kadın wardı
sewdim çok sewdim onu
Gözlerindeki uçurumlardan düşer gibi
Leylaya şarkılar yazar gibi
sewdim onu
Yüzündeki yorgunluktu sewdam
We düştüm uçurumlarından
We düştü uçurumlardan yüregime
Bir kadın wardı
Bataklığın içinde açan gül misali
Narindi
tertemiz
yüreğimde açan güneşti
Bir kadın wardı
Adını bile çalmışlar
Yorgundu ama mağrur
Yıpranmıştı ama tertemiz
SARHOŞ MEZESİ DEĞİLDİ AMA ÇARESİZ
BİR KADIN WARDI BAŞKENT GECELERİNDE


14.06.2019

Bu şiir toplam 584 kez okundu.
17.10.2008 20:06:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz