Gürkan Karanfil

KENDİNE İYİ BAK

Uzun gecelerde hasretler kalmıştı
Dolunaya bakan gözlerin musluklarını açmıştı
Bilemem nasıl geçer bu acı demişti
Hasret kokan yalnızlığına inen özlemde


Ayın ışığı vurunca gecenin yalnızlığına
Soğuk örtü olunca bedenine
Bitmeyen hasret geceleri girince koynuna
Senin gözlerinde bir gülümseme belirir özlem

Kendine iyi bak gecenin boşluğunda
Bir karanfilin gözyaşının altında
32 dişini gösterdiğin gülümsemende
Senin o essiz güzelliğinde özlem

20 Aralık 2007, Perşembe
04:51

Bu şiir toplam 560 kez okundu.
20.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı