Gürkan Karanfil

GÖZLERİMDEN AKAN KAN

Yine yazmaya başladım Gürkan’ın
Gözlerinden dökülen kandamlacıklarını
Her gün bir kâğıt gibi bükülen kalbini
Acaba ne kadar küçülecek hayallerimde
Dediği sahte, kirli, beyaz yazılmış anılarını

Acaba kim son verecek gözlerimi kapamadan
Elimde ki kalemin mürekkebi kurumadan
Ne zaman ben güle cem, bahar olacak hayallerimde
Ne zaman sen söyle gözyaşıma mendil ola can
Hıçkırıklarıma derman ola can sen söyle ne zaman

Kalbim üşüyor be gülüm, kalbim
Sen hiç hissetin mi kalbin nasıl üşüdüğünü
Üzerini örttüğün battaniyenin ne kadar kalın olduğunu
Ve biri gelirde o battaniyeyi üzerinden çalarsa
Ne kadar üşüyeceğini kalbinin, sen hiç hissetin mi?

Gözyaşlarımın denizinde kâğıttan gemiler yaptık
Yüzdürmek istedik ama her seferinde batırdık
Her seferinde elimdeki kâğıt sırılsıklam oldu
Ve ben biraz daha doldurdum gözyaşlarımla o denizi
Peki, şimdi nasıl yüzecek o kâğıttan gemi bileniniz var mı?

Tarih: 24.2.2006
Saat:20.00
Yazan: GÜRKAN karanfil

21 Aralık 2007, Cuma

Bu şiir toplam 718 kez okundu.
21.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı