TUĞBA TOKAT
EYLÜL
Seninle başlayan düşlerim gibi
Ansızın yenilirdim kendi ömrüme
Bir ismi yoktu sancılarımın
Mutluluk dokunurdu benim kalbime
Bir yığın hüzünle gelirdi Eylül
Gelirdi ve gitmezdi hiç gözlerimden
Hep uzak düşmüştüm şehrine senin
Kendimden kaçıyordum senden giderken
Şimdi kaçacak yerim kalmadı artık
Issız bir çölde tutsak gibiyim
Bir ömürlük hasreti içtim bu akşam
Ömrümün en uzun gecesindeyim...
TUĞBA TOKAT
Bu şiir toplam 664 kez okundu.
23.12.2007