Akan MERİÇ
ŞU TABİATI YOK ETTİK
Ne kaldı elimizde
Ne kaldı?
Yüksek tepelerdeki
Birkaç makilik alan
Yine yüksek yerlerdeki
Çam ormanları kaldı.
Gerisi mi?
Şimdi dağlar, taşlar ve düzlükler
Hep kahverengilere boyanmış
Sanki saçları dökülmüş bir adam
Üstünde giysileri olmayan
Bakınca utanılması gereken
Çırılçıplak sanki biri olmuş.
Kirlenmeyen yerlerde;
Tam olarak ulaşılamayan
Yine yükseklerdeki
Birkaç dere ve çay
Irmakların başlangıç noktaları.
İşte Maalesef
Elde avuçta kalanlar
Elimizdeki şu son güzellikler.
Gerisi mi?
Malum tahrip
Ve yok ettik
Yok etmeye de,
Malesef hiç bıkmadan
Usanmadan ve utanmadan
Galiba hala devam ediyoruz.
Ne kadar da insafsızız
Sadece tabiatı değil
Belki kendi geleceğimizi
Ve gelecek nesillerin bekasını da
Yok ediyoruz,
Hem de delicesine.
Sahi Kimse
Bu katliamın farkında mı?
Yoksa bana ne demek,
Bana dokunmayan yılan
Bin yıl yaşasın demek,
Moda mı oldu artık?
(Telif hakkı-Şair:Akan Meriç-19.12.2007-saat:22.14 de bu eseri yazmıştır.)
Bu şiir toplam 556 kez okundu.
25.12.2007