HAVVA AYDIN (beyaz melek)
SEN OLMADAN ÖNCE
Sen olmadan önce,özlemek korkuturdu beni.
Özlem kavuşmama ihtimalinide getirirdi beraberinde ve ben bu ihtimali hiç sevmezdim.
Bekleyişlere yüklenmiş aşkların çok acı verdiğinide bildiğimdendi belkide.
Sevgiliyi özlemek dayanılması zor bir duyguydu benim içn.
Yalnız olmak paylaşacak onca şey varken hiçbirini paylaşamamak, korkuturdu özlemek,
Şimdi özlenen sensin,çünkü;Uzakta olsan,biliyorumki;yüreğindeyim.
Biliyorumki;gittiğin her yere götürüyorsun beni.
Ve ben,seni,kavuşma anımızın hayaliyle bekliyorum.
Seni özlemenin ödülünü veriyorsun...
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Sen olmadan önce, güvenmezdim kimseye.
Güven duygusuna ihtiyacım olmadığını düşünürdüm.
Kime güvendiysem karşılığı hep acı oldu,çünkü;Terkedilişlerin,ihanetlerin,yalanların ortasında kendimi ve benliğimi koruma adına, onlar gibi olmama adına yitirdim güven duygusunu.
Güvenmezsem,hayal kırıklığıda yaşamayacaktım.
Üzemeyecekti kimse beni.
Hiç kimse duygularımı hoyratça kullanamayacaktı.
Ve yaptıkları hiçbir şey beni şaşırtmayacaktı.
Şimdi birine güvenmeye,duygularımı teslim etmeye ne kadar ihtiyacım varmış anlıyorum.
Kaygısızca bir sevdayı yaşamak, biran ötesini bile düşünmeden sadece o anın içinde kaybolmak nasılda güzelmiş...
Ve sen sevgilim,varlığınla aşkı nasılda güzelleştiriyorsun.
Deli Sevdam, Yüreğimdesin...
HAVVA
AYDIN...
Bu şiir toplam 841 kez okundu.
5.11.2008 09:46:03