RABİA ÇALIK

UYAN ATAM NE OLUR UYAN

UYANATAM NE OLUR UYAN


UYAN ,UYAN ARTIK
NE OLUR BAKMA
BAKMA BANA HERGÜN
KÜRSÜDEKİ YERİNDEN
GEL ARTIK YANIMIZA
GÖRDÜN SANA NE KADAR
İHTİYACIMIZ VAR
YAPAMIYORUM ATAM
YAPAMIYORUZ SENSİZ
ŞU SON GÜNLERDE BİRKEZ DAHA
KEŞKE,KEŞKE İMKAZSIZ AMA
HİÇ ÖLMESEYDİN DİYORUM

MEHMETÇİK SAVAŞIYOR
SAVAŞIYOR AMA
OMUZLARINDA SENİN ELİN
KULAKLARINDA SENİN SESİN
DUDAKLARINDA SENİN OLMAYINCA
HERŞEY AMA HERŞEY
GÜNLER GÜNLERİ KOVALADIKÇA ZORLAŞIYOR

AMA BİLİYORUM NEDESEM SENİ
GERİ GETİRMEZ AMA
AMA EN AZINDAN KÜRSÜDEKİ YERİNDEN
BİZE GÜLÜCÜKLER SAÇ
BÖYLECE SENİN HİÇBİR ZAMAN YANIMIZDAN
AYRILMAYACAĞINI BİLELELİM HİSSEDELİM ATAM
RABİA /ÇALIK 7/

Bu şiir toplam 768 kez okundu.
16.01.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı