İbrahim OĞUZ

MEĞERSE BEN YANILMIŞIM

Bi an için,gerçekten beni
Sevdiğini sanmıştım.
Gün geçtikçe daha iyi anladım.
Meğerse ben yanılmışım.

Davranışlarından farklı anlamlar çıkardım,
Sevdiğim,bakışına aldandım.
Gülünce bana güldüğünü sandım.
Meğerse ben yanılmışım.

Adın boğazımda düğümlenir,söylemeye kalbim dayanmaz.
Bu gönül seni sever,ne desem anlamaz,
‘O’ asla seni sevmeyecek desen inanmaz,
Meğerse ben yanılmışım.

Sevgi,karşılık bulunca güzel,karşılıksızsa hayal kırıklığı,
Sadece seni sevdim,gözlerin beni sevdiğine dair ışıktı,
Beni sevdiğini sandım,sevgim günden güne arttı,
Meğerse ben yanılmışım.

Hayaller kurardım seninle,umuda yolculuk yapardım,
Gözlerinde kaybolacağımdan korkar,bakamazdım.
Güldüğünde,benimle aynı duygular içindesin sandım,
Meğerse ben yanılmışım.

Adımı söylersen ağzım kulaklarıma varır,
Benimle konuşsan,umutlarım yeniden canlanır,
Seni sevdiğimi düşününce hayat daha bi başkalaşır,
Meğerse ben yanılmışım.

Evet,artık o da beni seviyor diyordum,
Bu efsane aşk,karşılık bulacaktı biliyordum,
O da beni sevdiğini belli ediyor diye düşünüyordum.
Meğerse olaylar düşündüğüm gibi değilmiş,ben kendimi kandırmışım,
Meğerse o beni sevmiyormuş,ben yanılmışım.

Bu şiir toplam 620 kez okundu.
1.02.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı