Metin MERCAN (şairpolis)
EKSİK KALIYOR
Doğan yeni bir gün kadar güzelsin
Hem de zümrütlerden bile özelsin
Yaratıcı daha nasıl özensin
Neler anlatsam da eksik kalıyor
Madem peşimde bir tek sen takipsin
Susan dillerime gizli hatipsin
Aya güneşe de fazla rakipsin
Nasıl anlatsam da eksik kalıyor
Dünyanın ağacı kalem oluyor
Denizler mürekkep olup doluyor
Milyonlarca katip görev alıyor
Seni yazan kalem eksik kalıyor
Gülüşünü taze güller kıskanır
Deli gönlüm şifa bulur uslanır
Görenler bir melek iniyor sanır
Güzeller yanında eksik kalıyor
Kesildim içmeden hem de yemeden
Mecnuna çevirip beni sem eden
Ölürüm yoksa ben bunu demeden
Seviyorum desem eksik kalıyor
Gönlüme doldur o temiz aşkını
Mazur gör bu garip olan şaşkını
Senden almış bütün güller miskini
Çiçek kokuları eksik kalıyor
Seninle yaşarım sevinçli çağı
Neşeye boğarsın mutsuz ocağı
Gülüşün sararken bahçeyi bağı
Orda bülbül sesi eksik kalıyor
Durdurdun aklımı kalmadı şuur
Saçlarını bilen rüzgarlar durur
Dudağını gören kiraz kudurur
Renkler kifayetsiz eksik kalıyor
Bu sefer abayı çok fena yaktım
Nedense olmuyor sana da saklım
Yarım yapalak bu dilim bu aklım
Seni anlatmaya eksik kalıyor
Konuşan dillerim sevgine maya
Az kaldı akıldan çıkıp azmaya
Yetmiyor yetmiyor seni yazmaya
Yirmi dokuz harf de eksik kalıyor
Bu şiir toplam 572 kez okundu.
21.11.2008 18:29:37