Memduh ŞENOL

İÇİMDEKİ KUYUDA BOĞULUYORUM

Şu kafamla kalbim bir barışsaydı
Isırganla güller bir ayrışsaydı
Okyanusla ırmak bir karışsaydı
Ölümle barışırım inan ki balam.

Yorgun ayaklarım sürüyor gene
Dayan hey dizlerim bir daha dene
Şüphe dedikleri bir kara kene
Yapışır enseme gülemem balam.

Yalnızlık gözümde bir kara büyü
Dertlerini atıp sıkıysa uyu
Boğulurum içimde var bir kuyu
Bu çürük halatla çıkamam balam.

Efeler, zeybekler nerede kaldı
Dadaş, seymen sanki oyuna daldı
Ümit kuşu fiske yiyince öldü
Memleketim elden gidiyor balam.
-----(Alaşehir)

Memduh ŞENOL

Kaynak:''Sevgi Yolu Şairler Antolojisi 2007'' - SALİHLİ.

Bu şiir toplam 460 kez okundu.
10.02.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı