Memduh ŞENOL

YOZGAT SÜRMELİSİ

--(Cehrilikte Gelin Kayası)
Katarbaşı kaldırmıştı kamçıyı
Sırtına geçirmiş keçe yamçıyı
Toy düğün kervanı yola koyuldu,
Unuttular konak ile hancıyı.

Çatak boğazından bir ince yoldan
Asker gibi alay, birerli koldan
Davul zurna ile civanlar oynar
Gelinin selbenti al yeşil şaldan.

Cehrilikte lale, çiğdem biterdi
Pelit ağacında kartal öterdi
Obasından koptu isimsiz gelin,
Haramiler geçitleri tutardı.

Vadi''ye varınca tüfek patladı,
Eşkiyalar kayalardan atladı
Pala, hançer, kama kana karıştı
Dövüşte yorulan atlar çatladı.

Er kişiler birer birer kırıldı
Allı gelin son yiğide sarıldı
Güneş zulmetiyle battı ufukta,
Vuruldu koçyiğit yere serildi.

Bin ümitle gelin tepeye koştu
Can havliyle nice hendekler aştı
Konargöçerlinin bu kaderine,
Koca Yozgat bile ağlayıp şaştı.

''Allah''ım, ya taş et ya kuş et'' dedi
Bu çığlıkla inler Cehrilik vadi.
Dua kabul oldu, gelin taş oldu
Erenler, dervişler Sala''ya geldi.

Kara yazgı yanık ezgiye döndü,
Al şafakta kızıl çereğlar yandı
Ey, talihsizlerin şehit gelini,
Senin ahın ile felekler söndü.
-----(Yozgat)

Memduh ŞENOL

Kaynak:''Hatay''da ESİNTİ''dergisi-İskenderun. Sayı:24, Ocak Mart - 2008.

Bu şiir toplam 574 kez okundu.
5.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı