Akan MERİÇ

SEVGİLİ İLLA DA YAPAYALNIZLIK NİYE

Seni, senden alamadım
Seni, kendime bir sevgili yapamadım
Senin hala bana, direnmekten başka, bir çaban yok
Sen sahi, neyi ispat etmek
Neyi, neden yapmak peşindesin?

Bence; seni, sen yapan, bir değer varsa
O da; senin hani o, meşhur ben demen var ya,
Onunla sen ayakta durmaktasın
Tabi bu da; ayakta kalmak ise,
Tabi bu da;
Bir değer ise eğer,,,,

Ben nice; ben, ben diyenleri
Enesine aşık olanları gördüm
Kendilerini sürekli aynada bakıp, bakıp
Kendi, kendilerini beğenmişlikleri içinde
Sadece, kendi fotoğraflarına aşık olanları gördüm
Bunlar, kendilerini hep kral veya güzellik kraliçesi sandılar…

Ama onlar hep, zavallı insanlardı
Çünkü onlar, ne aşkı anladılar
Ne de sevgiyi
Sadece, hep kendileri vardı
Kendi hayal ettikleri dünyalarındaydılar
Kendi hayallerine aşıktılar
Kendi hayallerini sevdiler
Ütopya olan, hayalleri onlara yetti
Ölünceye dek, hep yetecektir de….

Aslında onlar yapayalnız zavallılardı
Sağına soluna bakacak bir halleri de yoktu
Issız bir çölde gezerler hep onlar
Karlarda da, gezerler bazen ama
İzleri bile fark edilmez
Çünkü onlar, bir boşlukta ve
Hep uçsuz bucaksız yalnızlıklar içindeydiler...

Onlarla konuşmak zor,
İletişim ise; imkansızdır..
Çünkü onlar aşkı kendilerine bir alet
Aşkı bir vasıta
Kendi dünyalarındaki egolarını ve enelerinin
Tatmini olarak görürler…

Onun içinde hep yapayalnız kaldılar
Çünkü onlar aslında
Hep yalnızlığı tercih ettiler
Kralda, kraliçe de kendileri idi
Bekar veya duldu hep bunlar
Sanırım, maalesef hep böyle kalacaklar,
Hem de, ölünceye dek .

Evet sevgili;
Sen de yoksa bu şablon içinde misin?
Yoksa kategorik olarak,
Buraya dahil olmak gibi
Bir niyetin mi var?
Eğer bu kategoride yer almak gibi bir niyetin varsa
Çok yazık, çok yazık
Böyle bir niyete çok yazık..

( AKAN MERİÇ -10.03.2008-00.30 )

Bu şiir toplam 514 kez okundu.
14.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı